In 4 Stappen op liefdevolle wijze grenzen stellen aan je kind.

Kinderen kunnen soms ineens een driftaanval hebben. Of ze blijven maar huilen. Hoe ga je daar als ouder mee om? Dit artikel is deel twee van een drieluik. Deel één ging over het signaleren van de uitbarstingen van je kind en hoe je daarmee om kunt gaan. In deel twee en drie geef ik 8 tips die je helpen op liefdevolle wijze grenzen te stellen die je kind helpen. Vandaag de eerste 4 tips.

  1. Wees vriendelijk maar duidelijk. Zeg bijvoorbeeld: ‘Speelgoed is niet om mee te gooien!’ Meestal moet je ook fysiek ingrijpen om de grens te handhaven. Want een kind dat overstuur is, kan zichzelf moeilijk beheersen. Jouw kind moet weten dat jouw grens onbuigbaar is. Als een kind voelt dat je twijfelt, zal het tegen je blijven vechten om de regels te veranderen in plaats van te slikken en verder te gaan.

  2. Maak verbinding en leef je in. ‘Je bent boos omdat ik zeg dat het bedtijd is. Het is ook moeilijk om te stoppen met spelen als je het zo leuk vindt.’ Het gevoel begrepen te worden, lost de boze energie op. Het zet jouw kind in verbinding met de meer dreigende gevoelens die altijd achter woede schuilen: verdriet, pijn, angst, teleurstelling, onmacht. Als je de grens op harde en wrede wijze stelt, blijft het kind boos. Je kind is dan niet in staat contact te maken met de onderliggende emoties die nodig ontladen moeten worden.

  3. Verwelkom de tranen van je kind. Bedenk dat je kind geen emoties aan het mijden, maar aan het verwerken is. Zodra we ons veilig genoeg voelen om onze emoties door te maken en te accepteren, verdampen ze. Jouw liefdevolle, attente aanwezigheid stelt je kind in staat om deze enge emoties te voelen en ze achter zich te laten. Als het kan, houd het kind dan vast. Als hij of zij tegenstribbelt, respecteer dat dan. Laat je kind los, maar blijf wel in de buurt. Wees getuige van het moment. Stel het kind gerust en laat weten dat het in orde is: ‘Ik hou van je … je bent veilig … iedereen is weleens overstuur. Het is goed om al je boosheid en verdriet eruit te laten komen. Ik ben hier om je een knuffel te geven als je er klaar voor bent.’

  4. Een overdreven emotionele reactie van je kind is zijn manier om pijn en kwetsingen uit het verleden te verwerken. Je hebt je kind een enorm cadeau gegeven: je hebt hem toegang gegeven tot de emoties die de uitbarstingen veroorzaakten. Je vindt de reactie van je kind misschien overdreven in relatie tot wat er plaatsvindt – maar je weet niet precies welke pijn je kind hoognodig los moest laten!

Dit artikel is deel twee van een drieluik. In deel drie geef ik je nog 4 tips die jou als ouder helpen.

  1. Klik hier om deel 1 van dit drieluik te lezen: Driftaanvallen signaleren
  2. Klik hier om deel 3 van dit drieluik te lezen: Liefdevol grenzen stellen (tips 5 – 8)
Persoonlijke begeleiding bij het opvoeden van je kinderen 

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Dit is een verplicht veld
Dit is een verplicht veld
Geef een geldig e-mailadres op.
Accepteer de voorwaarden om door te gaan

De verificatie periode van reCAPTCHA is verlopen. Laad de pagina opnieuw.